امام حسین(ع)

هر که خدا را انگونه که باید پرستش و عبادت کند خدا بالاتر از آرزو و خواسته اش را به او می بخشد.

هر کس برای برادر دینی خود در کار نیک شتاب کند چون فردای آن روز رسد نتیجه آن را خواهد دید.

هر کس که دزست دارد مرگش به تاخیر افتد و روزیش زیاد شود پس باید صله رحم کند.

هر کس که خدا با دست از فرج و گشایشی برای مومن قرار دهد خداوند گرفتاری های دنیا و اخرت او را از او برطرف فرماید.

هر که امری را با نافرمانی خدا بطلبد آنچه امید دارد زودتر از دستش برود و از آنچه که حذر دارد زودتر به سرش آید.

استدراج و مهلت دهی خداوند سبحان به بنده اش این است که به او نعمت های فراوان دهد و توفیق شکرگزاری را از وی بگیرد.

هر که خشنودی خدا را با ناخوشنودی مردم بطلبد خداوند او را از امور مردم بی نیاز کند و هر کس که خشنودی مردم را با ناخشنودی خدا بجوید خداوند او را به مردم واگذاررد.

قوی ترین فرد در ایجاد ارتباط کسی است که با کسی که از او بریده ارتباط برقرار کند.

هر کس جامه شهرت به تن کند خدای تعالی در روز قیامت جامه ای از اتش بر وی بپوشاند.

بدانید که تنها با تحمل ناگواری هاست که خداوند آن مقامات ارجمند را به بندگان خود می بخشد.

بدانید احتیاجات مردم به سوی شما از نعمت های پروردگار است. آنها را به ستوه نیاورید که به غیر شما روی می اورند.

خدا توان کسی را نگرفت مگر آنکه طاعت خودش را از او برداشت و قدرت او را نگرفت جز آنکه تکلیف خود را از آنها برداشت.

ادب این است که از خانه بیرون آیی و با هیچ کس برخورد نکنی مگر انکه او را برتر از خود بینی.

راضی بودن به تقدیرات ناخوشایند از بالاترین درجات یقین است.

عقل جز از راه پیروی حق به کمال نمی رسد.

هرچند به اموال ثروتمندان افزوده شود حزن و گرفتاری از افزون خواهد شد.

هر گاه شنیدی شخصی در جستجوی آبروریزی مردم است سعی کن که او تو را نشناسد.

هر کس این پنج چیز را نداشته باشد از زندگی خود چندان بهره ای نبرده است: عقل/دین/ادب/شرم و خوش خلقی.

مرگ با عزت بهتر از زندگی با ذلت است.

بخیل کسی است که از سلام کردن بخل ورزد.

آنچه را طاقت نداری بر عهده مگیر.

رستگار نشدند جمعیتی که خشنودی مخلوق را به خشم خالق خریدند.

من مرگ را جز سعادت و زندگی با ستمگران را جز رنج . شکنجه نمی دانم.

بپرهیزید از ظلم کردن به کسی که یاوری جز ذات پاک خدا ندارد.

آن کس که تورا دوست دارد تو را از فساد و انحراف نهی می کند و آن کسی که تو را دشمن دارد تو را مغرور می سازد.

کسی که سخاوت داشته باشد آقا گردد و کسی که بخل ورزد پست شود.

از کاری که باید در مورد آن عذرخواهی کرد دوری کن چرا که مومن نه بدی کند و نه عذرخواهی کند ولی منافق هر روز بد کند و معذرت طلبد.

همنشینی با گناه کاران موجب سرگردانی و آشفتگی و خطر گناه است.