تنها نجات یافته

تنها نجات یافته کشتی، اکنون به ساحل این جزیره دور افتاده، افتاده بود.
 او هر روز را به امید کشتی نجات، ساحل را و افق را به تماشا می نشست.
 سرانجام خسته و نا امید، از تخته پاره ها کلبه ای ساخت تا خود را از خطرات مصون بدارد و در آن  بیاساید.
 اما هنگامی که در اولین شب آرامش در جستجوی غذا بود، از دور دید که کلبه اش در حال سوختن است و دودی از آن به آسمان می رود.
 بدترین اتفاق ممکن افتاده و همه چیز از دست رفته بود.
 از شدت خشم و اندوه در جا خشک اش زد. فریاد زد:
 « خدایــــا! چطور راضی شدی با من چنین کاری بکنی؟ »
 صبح روز بعد با صدای بوق کشتی ای که به ساحل نزدیک می شد از خواب پرید.
کشتی ای آمده بود تا نجاتش دهد. مرد خسته، و حیران بود.
 نجات دهندگان می گفتند:
 “خدا خواست که ما دیشب آن آتشی را که روشن کرده بودی ببینیم