گناه

امام صادق(ع): هر گاه ادمی گناه کند نقطه سیاهی در دلش پدید می اید اگر توبه کرد آن نقطه پاک میشود و اگر باز هم گناه کرد آن نقطه بزرگترمیشود تا جایی که همه دلش را فراگیرد و از آن پس هرگز روی رستگاری را نمی بیند.

امام صادق(ع): خداوند هر نعمتی را که به بنده ای داد از او نگرفت مگر به سبب گناهی که سزاوار سلب آن نعمت باشد.

امام علی(ع): از گناهان دوری کنید زیرا جلوی روزی بنده به سبب گناه گرفته میشود.

امام باقر(ع): هر گاه مردمی مرتکب گناه شوند خدای عزوجل بارانی را که برای آنان مقرر کرده بود از ایشان باز دارد.

امام رضا(ع): هر گاه بندگان مرتکب گناهانی شوند که قبلا انجام نمی داده اند خداوند بلاهایی را برایشان پدید اورد که سابقه نداشته است.

امام صادق(ع): کسانی که بر اثر گناه می میرند بیشترند از کسانی که براثر رسیدن اجل می میرند.

رسول اکرم(ص): سه گناه است که کیفرشان در همین دنیا میرسد و به اخرت نمی افتد آزردن پدر و مادر زورگویی و ستم به مردم و ناسپاسی نسبت به خوبی های دیگران.

امام صادق(ع): هر گاه خداوند خوبی بنده ای را بخواهد در همین دنیا کیفرش دهد و چون برای بنده ای بدبخواهد گناهانش را نگه می دارد تا در روز قیامت کیفر بیند.

امام علی(ع): هر یک از شیعیان ما کاری که ما نهی کرده ایم مرتکب شود پیش از آن که بمیرد به مال یا فرزند و یا به خودش بلایی برسد که به سبب آن گناهانش پاک شود و خدای عزوجل را بدون گناه دیدار کند.

امام علی(ع): هر گاه خداوند بنده ای را دردمند کند به اندازه بیماریش گناهان او را می زداید.

رسول اکرم(ص): هر گاه گناهان مومن زیاد شود و او را عملی نباشد که آن گناهان را پاک گرداند خداوند او را به اندوه مبتلا میکند تا بدان سبب گناهانش را بزداید.

امام صادق(ع): همانا مومن خواب هولناک می بیند و به سبب آن گناهانش بخشوده می شود و اسیب بدنی می بیند و بدان سبب گناهانش آمرزیده می شود.

رسول اکرم(ص): هر کار بدی کردی کار خوبی انجام بده آن بدی را پاک می کند.

رسول اکرم(ص): از گناهان دوری کنید زیرا گناهان خوبی ها را محو می کنند.

امام علی(ع): رسیدن به فریاد ستم دیده و زدودن غم اندوهناک از کفاره ی گناهان بزرگ است.

رسول اکرم(ص): هر که از کاری حرام روی گرداند خداوند به جای آن عبادتی شاد کننده عطایش فرماید.

امام سجاد(ع): در شگفتم از کسی که از خوردن غذایی که برایش ضرر دارد پرهیز می کند اما از گناه

که به او زیان می رساند پرهیز نمی کند.

امام علی(ع): کسی که با گناه به پیروزی دست یابد پیروزی نیست و کسی که با توسل به بدی چیره شود در حقیقت شکست خورده است.

رسول اکرم(ص): کسی که با معصیت و نافرمانی خدا به دنبال کاری باشد از مطلوب خود دورتر و به انچه از آن می ترسیده است نزدیکتر گردیده است.

امام صادق(ع): همانا بنده گناهی میکند و به سبب آن از نماز شب محروم میشود.

سرعت تاثیر کار بد از سرعت تاثیر کارد در گوشت بیشتر است.

امام باقر(ع): اصرار بر گناه این است که بنده گناه کند و آمرزش نطلبد و در فکر توبه هم نباشد.

امام باقر(ع): همه ی گناهان بدند و بدترین انها گناهی است که بر آن گوشت و خون بروید.

امام علی(ع): اشک ها نخشکید مگر به سبب سخت دلی و دل ها سخت نشد مگر به سبب گناهان زیاد.

امام رضا(ع): گناهان کوچک مسیر گناهان بزرگند و کسی که از خداوند در کم ترس نداشته باشد در زیاد نیز از او نمی ترسد.

رسول اکرم(ص): خشکیدگی چشم (نگریستن از خوف خدا) و سنگدلی و حرص زدن زیاد برای طلب روزی و اصرار بر گناه از نشانه های شقاوت است.

امام کاظم(ع): گناهان اندک را کم مشمارید زیرا همین گناهان اندک روی هم جمع می شوند و زیاد.

رسول اکرم(ص): هر گاه خداوند تبارک و تعالی خوبی بنده ای را بخواهد گناهان او را در برابر چشمانش مجسم می کند و بار گناه را بر دوش از سنگین می سازد و هر گاه بدی بنده ای را بخواهد گناهانش را از یادش می برد.

رسول اکرم(ص): همانا مومن گناهان خود را چونان تخته ی سنگی می بیند که می ترسد به روی او بی

افتد وکافر گناهان خویش را مانند مگسی می بیند که از جلوی بینی اش رد می شود.

(میزان الحکمه جلد4)