فضایل امیر المومنین علی ابن ابی طالب

انس بن مالک گفت: رسول خدا (ص) به ابو بکر و عمر فرمود: به سوى على بروید تا آنچه در این شب براى او روى داده بشما بگوید، و من هم پشت سر شما مى‏آیم، انس مى‏گوید: آن دو رفتند، و من هم با آنان رفتم، ابو بکر و عمر اذن خواستند، و على بسوى آنها آمده و گفت: اى ابو بکر چیزى رخ داده است؟ گفت: نه جز خیر چیزى حادث نشده است، است، پیامبر (ص) بمن و عمر فرمود: بسوى على بروید آنچه را که در شبش روى داده بشما بگوید. پیامبر (ص) آمد و فرمود: اى على آنچه در شبت براى تو رخ داده براى اینها بیان کن، گفت: اى رسول خدا شرم دارم، فرمود: بر ایشان بگو زیرا خدا از بیان حق خجالت نمى‏کشد، پس على گفت: آن شب براى غسل کردن دنبال آب بودم، صبح شد، ترسیدم که نمازم فوت شود، حسن را بسوئى دنبال آب فرستاده و حسین را بسوى دیگر، دیر کردند و این کار مرا اندوهگین ساخت، ناگاه دیدم سقف شکافته شد و سطلى از آن شکاف به پائین آمد که با دستمالى پوشید بود، هنگامى که در پیش من بزمین گذاشته شد دستمال را از رویش برداشتم آن وقت دیدم در او آب هست، براى نماز غسل کرده و نماز خواندم، سپس سطل و دستمال از همان شکاف بسوى آسمان کشیده شد، و سقف بهم پیوست، پیامبر (ص) بعلى فرمود: اما سطل از بهشت، و آب از نهر کوثر، و دستمال از دیباى بهشت بود، اى على کى همانند تو است در آن شب که جبرئیل خادمش باشد. « مناقب الإمام علی علیه السلام-ترجمه مرعشى نجفى، ص: 113و 114